جوش قوسی الکتریکی دستی با الکترود روکش دار یکی از ساده ترین، پراستفاده ترین و متداول ترین روش های جوشکاری در جهان می باشد که در سال 1881 به واسطه الکترود کربن دار شروع و سپس در سال 1888 به واسطه میله فولادی ادامه پیدا کرد. 

پیشرفت تولید الکترود های جوشکاریSMAW  تا به امروز ادامه داشته است و از پایان جنگ جهانی دوم تا به الان مخصوصا دهه های 60 و 70 میلادی پیشرفت های چشمگیری داشته است. 

اساس کار در جوشکاری (SMAW): در این روش فلز الکترود همان فلز پر کننده در این نوع جوش است که همراه با روکش الکترود و فلز پایه ذوب می شوند. در حقیقت موقع برقراری قوس الکتریکی و ذوب شدن فلز مبنا و الکترود قسمتی از روکش الکترود تبدیل به گاز محافظ جوشکاری و قسمتی دیگر از آن به گل یا سرباره تبدیل می شود. 

جوشکاری دستی در همه وضعیت ها و حالات تخت، افقی، سربالا و سقفی قابل اجرا است. از این رو پرکار بردترین نوع جوشکاری در صنایع گوناگون محسوب می شود. 

مزایای جوش (SMAW): 

برای اکثر فلزات و آلیاژ های عادی قابل استفاده می باشد. 

کاربرد در فضاهایی که دسترسی کمتری دارند 

ارزان بودن تجهیزات نسبت به بقیه انواع روش های جوشکاری 

حمل ساده تجهیزات به علت سبکی 

حساسیت کمتر عملیات جوشکاری 

اکسیده نشدن فلزجوش و فلز مبنا 

معایب جوش (SMAW) : 

کم بودن میزان نرخ رسوب در مقایسه با روشهای دیگر 

طول کم الکترود ها در نتیجه نا پیوسته بودن فرآیند جوش 

سرعت کم اجرایی جوشکاری 

نیاز به تمیز کاری بعد از هر پاس جوش 

هزینه های بالای دستمزد اپراتور 

وقت گیر بودن عملیات 

خطرات جوش (SMAW)

در صورت جوشکاری بدون ماسک می تواند آسیب های شدیدی به چشم بزند و پاشش گدازه های جوش میتواند باعث اشتعال مواد سوختنی در محل کار شوند .